Rozwój e-zdrowia stanowi — po raz pierwszy uznany jednoznacznie jako znaczący element całościowej polityki — ważny segment zaprojektowanej w nim europejskiej polityki spójności, bezpośrednio powiązany ze wspieraniem innowacyjności europejskiej gospodarki, budową społeczeństwa informacyjnego i wywołaniem nowego impulsu dla postępu w prorozwojowych badaniach naukowych.
Z perspektywy programowania rozwoju społeczeństwa informacyjnego w latach 2007–2013 w państwach członkowskich UE na poziomie krajowym i regionalnym — a zatem z punktu widzenia wyboru priorytetów i pozyskiwania dofinansowania projektów ezdrowia — podstawowe znaczenie mają „reguły gry” określone przez Radę Europejską w tzw. Wytycznych Wspólnoty dla spójności, opublikowanych 6 października 2006 roku. Wytyczne uściślają cele, priorytety i sposób wydatkowania środków Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS), Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) oraz Europejskiego Funduszu Spójności m.in. na realizację regionalnych programów rozwoju w nowej perspektywie finansowej.
Rekomendacje Wytycznych odnośnie roli e-zdrowia w realizacji polityki spójności są następujące:
inwestycje w rozwiązania e-zdrowia w latach 2007–2013 należy rozpatrywać w kontekście poprawy poziomu wiedzy i innowacyjności na rzecz wzrostu gospodarczego.
Upowszechnianie technologii może przyczyniać się do rozwoju regionalnego poprzez sprzyjanie tworzeniu i rozwojowi biegunów doskonałości w dziedzinie TIK, oraz poprzez rozwój połączeń i sieci wśród przedsiębiorstw, w szczególności MŚP działania na rzecz rozwoju kapitału ludzkiego w regionach — jako konsekwencja wytycznej: Zwiększenie liczby i poprawa jakości miejsc pracy— uwzględniać powinny podnoszenie skuteczności sektora publicznego, w tym ochrony zdrowia poprzez inwestycje w edukację i doskonalenie umiejętności pracowników.
Ważne jest, aby polityka spójności, w szczególności w regionach opóźnionych w rozwoju, przyczyniła się do poprawy struktur długoterminowej opieki oraz inwestowała w ulepszanie infrastruktury ochrony zdrowia, w szczególności w miejscach, w których jej brak lub niewystarczający rozwój stanowi dużą przeszkodę dla rozwoju gospodarczego. Państwa członkowskie powinny zapewnić potraktowanie w należyty sposób konieczności zwiększenia wydajności systemów opieki zdrowotnej poprzez odpowiednie inwestycje w TIK, wiedzę i innowacje.
Wyrównywanie niedostatków infrastruktury ochrony zdrowia oraz wspieranie skutecznego świadczenia usług.
W przypadkach, gdy ma to wpływ na rozwój gospodarczy mniej zamożnych państw członkowskich i regionów — winno znaleźć się na pierwszym planie działań władz publicznych. Działania te powinny opierać się na szczegółowej analizie optymalnego poziomu świadczenia usług i odpowiednich technologii, takich jak telemedycyna, oraz potencjał usług e-zdrowia w zakresie ograniczania kosztów.
Współpraca międzyregionalna wspierana w ramach polityki spójności powinna koncentrować się na realizacji odnowionej Strategii Lizbońskiej, czyli na takich kwestiach, jak wzmacnianie innowacyjności MŚP, ochrona środowiska i przeciwdziałanie zagrożeniom. Ponadto wspierana będzie wymiana doświadczeń i dobrych praktyk w zakresie rozwoju obszarów miejskich, modernizacji sektora usług publicznych (takich jak opieka zdrowotna oraz administracja przy wykorzystaniu TIK), a także realizacja programów współpracy oraz badania i gromadzenie danych.
Plan działania w dziedzinie e-zdrowia na lata 2012-2020 [plik PDF]