Polityka Unii Europejskiej

e-Zdrowie:

• odnosi się do narzędzi i usług z wykorzystaniem technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT), które mogą polepszyć zapobieganie chorobom, ich diagnozowanie i leczenie, a także monitorowanie sytuacji i zarządzanie w tej dziedzinie
• może przynieść korzyści ogółowi społeczeństwa poprzez ułatwienie dostępu do usług opieki zdrowotnej oraz polepszenie ich jakości, a także poprzez zwiększenie skuteczności działań sektora zdrowia
• obejmuje wymianę informacji i danych między pacjentami i placówkami opieki zdrowotnej, szpitalami, personelem medycznym oraz sieciami informacji o zdrowiu; elektroniczne rejestry medyczne; usługi w zakresie telemedycyny; przenośne urządzenia monitorujące stan pacjenta, oprogramowanie zarządzające grafikiem sali operacyjnej, zastosowanie robotów w chirurgii oraz badania podstawowe w oparciu o wirtualny model fizjologii człowieka.

Cele Unii Europejskiej:

• poprawa ogólnej kondycji zdrowotnej społeczeństwa poprzez udostępnianie informacji ratujących życie, również w innym kraju, za pośrednictwem narzędzi e-zdrowia
• poprawa jakości opieki zdrowotnej i ułatwienie dostępu do niej poprzez uwzględnienie e-zdrowia w polityce zdrowotnej oraz koordynację strategii politycznych, finansowych i technicznych krajów UE
• zadbanie o większą efektywność i łatwość w obsłudze oraz powszechną akceptację narzędzi e-zdrowia poprzez zaangażowanie pracowników placówek opieki zdrowotnej i pacjentów w opracowywanie strategii w tej dziedzinie, prace nad projektami i ich wdrażanie.

Rozwój e-zdrowia stanowi — po raz pierwszy uznany jednoznacznie jako znaczący element całościowej polityki —  ważny segment zaprojektowanej w nim europejskiej polityki spójności, bezpośrednio powiązany ze wspieraniem innowacyjności europejskiej gospodarki, budową społeczeństwa informacyjnego i wywołaniem nowego impulsu dla postępu w prorozwojowych badaniach naukowych.

Z perspektywy programowania rozwoju społeczeństwa informacyjnego w latach 2007–2013 w państwach członkowskich UE na poziomie krajowym i regionalnym — a zatem z punktu widzenia wyboru priorytetów i pozyskiwania dofinansowania projektów ezdrowia — podstawowe znaczenie mają „reguły gry” określone przez Radę Europejską w tzw. Wytycznych Wspólnoty dla spójności, opublikowanych 6 października 2006 roku. Wytyczne uściślają cele, priorytety i sposób wydatkowania środków Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS), Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) oraz Europejskiego Funduszu Spójności m.in. na realizację regionalnych programów rozwoju w nowej perspektywie finansowej.

Rekomendacje Wytycznych odnośnie roli e-zdrowia w realizacji polityki spójności są następujące:

inwestycje  w rozwiązania  e-zdrowia  w latach  2007–2013  należy  rozpatrywać  w kontekście poprawy  poziomu wiedzy i innowacyjności na rzecz wzrostu gospodarczego.

Upowszechnianie technologii może przyczyniać się do rozwoju regionalnego poprzez sprzyjanie tworzeniu i rozwojowi biegunów doskonałości w dziedzinie TIK, oraz poprzez rozwój połączeń i sieci wśród przedsiębiorstw, w szczególności MŚP działania  na  rzecz  rozwoju  kapitału  ludzkiego  w regionach  —  jako  konsekwencja  wytycznej: Zwiększenie liczby i poprawa jakości miejsc pracy— uwzględniać powinny podnoszenie skuteczności sektora publicznego, w tym ochrony zdrowia poprzez inwestycje w edukację i doskonalenie umiejętności pracowników.

Ważne jest, aby polityka spójności, w szczególności w regionach opóźnionych w rozwoju, przyczyniła się do poprawy struktur długoterminowej opieki oraz inwestowała w ulepszanie infrastruktury ochrony zdrowia, w szczególności w miejscach, w których jej brak lub niewystarczający rozwój stanowi dużą przeszkodę dla rozwoju gospodarczego. Państwa członkowskie powinny zapewnić potraktowanie w należyty sposób konieczności zwiększenia wydajności systemów opieki zdrowotnej poprzez odpowiednie inwestycje w TIK, wiedzę i innowacje.

Wyrównywanie  niedostatków  infrastruktury  ochrony  zdrowia  oraz  wspieranie  skutecznego  świadczenia  usług.

W przypadkach,  gdy  ma  to  wpływ  na  rozwój  gospodarczy  mniej  zamożnych  państw  członkowskich  i regionów — winno znaleźć się na pierwszym planie działań władz publicznych. Działania te powinny opierać się na szczegółowej analizie optymalnego poziomu świadczenia usług i odpowiednich technologii, takich jak telemedycyna, oraz potencjał usług e-zdrowia w zakresie ograniczania kosztów.

Współpraca międzyregionalna wspierana w ramach polityki spójności powinna koncentrować się na realizacji odnowionej Strategii Lizbońskiej, czyli na takich kwestiach, jak wzmacnianie innowacyjności MŚP, ochrona środowiska i przeciwdziałanie zagrożeniom. Ponadto wspierana będzie wymiana doświadczeń i dobrych praktyk w zakresie rozwoju obszarów miejskich, modernizacji sektora usług publicznych (takich jak opieka zdrowotna oraz administracja przy wykorzystaniu TIK), a także realizacja programów współpracy oraz badania i gromadzenie danych.

Materiały dodatkowe

Plan działania w dziedzinie e-zdrowia na lata 2012-2020 [plik PDF]